
کنترل بدن و ذهن منجر به کنترل نقش میشود. هنگامی که بازیگر میتواند بدن کاراکتر را کنترل کند، در واقع به نوعی آگاهی از آن شخصیت دست مییابد تا بتواند نقش را در موقعیت و در کنار کاراکترهای دیگر با آگاهی تمام هدایت کند و در نهایت یک اتود نمایشی را خلق کنند. بدین جهت بازیگر نیاز به درکی در مورد "کنش و واکنش" و همینطور نیاز به تکنیکهایی دارد تا بتواند لحظههای خلاقانه تولید کند. در بخش دوم با چگونگی استفاده از آنها آشنا خواهید شد.
تئاتر کاربردی نوعی از تئاتر است که برخلاف تئاتر متداول و سنتی بر پایه زیبایی شناسی خلق نمیشود، بلکه با خلق موقعیت و قراردادن شرکتکنندگانش در موقعیت...
تکنیک بازیگری مایزنر، تکنیکی است بر پایه تمرینهای بداهه و استفاده از غریزه در بازیگری که بر سه موضوع تأکید دارد: تکرار، تخیل (شرایط پیشنهادی - متن) و...
هر آنچه از بازیگر و رفتارهایش روی صحنه یا جلوی دوربین دیده میشود، بدن اوست. اندامها مهمترین ابزارهای "بیان رفتاری" بازیگر به شمار میروند که در تکمی...