شما در این دوره درمییابید که روی صحنه ببر یا پلنگی وجود ندارد که شما را ببلعد، پس دلیلی برای ترسیدن برای روی صحنه رفتن نیست. در ضمن درک میکنید که جایزه خاصی هم برای زیاد دیده شدن به هیچ کسی نمیدهند و حتی تلاش برای زیاد دیده شدن کار شما را خراب می کند. رفتن روی صحنه، پیدا کردن معنی تعادل درونی است و تعادل با گفتگوی درونی شکل میگیرد و با کشف شخصیت خود بازیگر قبل از کشف شخصیت های نمایشی. خبر خوب این که در نهایت "تو" روی صحنه میروی و نه هیچ کس دیگر. پس بهتر است اول روی شناخت خودت کار کنی.
تئاتر کاربردی نوعی از تئاتر است که برخلاف تئاتر متداول و سنتی بر پایه زیبایی شناسی خلق نمیشود، بلکه با خلق موقعیت و قراردادن شرکتکنندگانش در موقعیت...
فرق یک آدم عادی با بازیگر چیست؟ یک بازیگر در برخورد با نقش پیشنهادیاش چه کارهایی باید انجام دهد؟ تفاوت بازیگر تئاتر و سینما در چه چیزی است؟ یک بازیگر...
در این دوره تلاش شده است به طبیعت انسانی از طریق درک تفکرات کاراکتر و تبدیل تفکرات به حرکات و رفتار بازیگر در قالب کاراکتر خود بپردازیم. در این دوره ب...